Kristin Harila coraz bliżej celu: dzisiaj rano stanęła na szczycie K2!
Nie tylko nasza Monika Witkowska zameldowała się dzisiaj rano na szczycie K2. Kristin Harila, której postępy w projekcie #Bremont14Peaks śledzimy od wielu tygodni, również dzisiaj rano stanęła na wierzchołku drugiej góry świata.
Zdobyciem K2 Norweżka zwiększa swoją szansę na wypełnienie misji – wejście na wszystkie 14 ośmiotysięczników w ciągu sześciu miesięcy. To jej ósmy szczyt z listy, którą ukończyła w 70 dni. Dorównała tym samym rekordowi legendarnego himalaisty Nirmala Purji, który w 2019 roku zdobył osiem szczytów w tym samym czasie.
Według agencji 8K Expeditions, która organizuje ekspedycję Harili, norweska himalaistka dotarła na wierzchołek o godzinie 2.30 czasu lokalnego wraz z dziewięcioma innymi wspinaczami wkrótce po tym, jak nepalscy przewodnicy utorowali drogę na szczyt w czwartek wieczorem.
Kristin Harila zdobyła już dwie najtrudniejsze góry w Pakistanie: Nanga Parbat (2 lipca) i dzisiaj K2. Następnym jej celem jest Broad Peak. Do kompletu pozostało jej jeszcze 6 szczytów.
K2 (vel Czogori) przeżył dzisiaj prawdziwe oblężenie. Mimo że ośmiotysięcznik cieszy się ponurą sławą najtrudniejszej góry świata, tego ranka na szczycie zameldowało się aż 100 wspinaczy!
Wśród nich była m.in. tajwańska alpinistka Tseng Ko-Erh vel Grace Tseng, która wspięła się na wierzchołek K2 bez używania dodatkowego tlenu z butli. Dolma Outdoor Expedition, jej organizator wyprawy, potwierdza, że kobieta jest najmłodszą himalaistką na świecie, której udał się ten wyczyn. Jest także pierwszą osobą z Tajwanu, która stanęła na szczycie Czogori.
K2 jest uważana za jedną z najtrudniejszych do zdobycia gór, głównie z powodu nieprzewidywalnej pogody i obfitych opadów śniegu. Szczyt ma na koncie zaledwie około 400 osób, co odpowiada liczbie zezwoleń wydawanych przez Nepal na wejście na Everest w ciągu jednego sezonu. Góra pozostała niezdobyta zimą aż do stycznia 2021 roku, kiedy to historycznego wejścia dokonał 10-osobowy zespół Nepalczyków, prowadzony przez Nirmala Purję.
Źródło: Everest Chronicle
